W Przeżywaniu nieprzeżytego życia Thomas H. Ogden zapoznaje czytelników
z tym, jak różne rodzaje myślenia wspierają lub hamują pracę analityczną.
Rozważania ilustruje licznymi przykładami z praktyki klinicznej. Autor w twórczy
sposób odczytuje prace D. W. Winnicotta i W. R. Biona, dowodząc, iż
nieprzeżywanie własnego życia to zjawisko powszechne, wskazuje też, jak można to
nieprzeżyte życie odzyskać dzięki doświadczeniu analitycznemu.
Ogden dużo uwagi poświęca roli intuicji w pracy terapeutycznej i konieczności
wypracowywania przez terapeutów własnego stylu analitycznego. Śledzi także
wzajemne oddziaływania między prawdą i zmianą psychiczną, między świadomymi i
nieświadomymi próbami mierzenia się z prawdą naszych przeżyć. Pojęcie prawdy
odnosi do pracy klinicznej i wykorzystuje do twórczego odczytania opowiadań
Borgesa i Kafki.
Thomas H. Ogden jest psychoanalitykiem, autorem wielu książek poświęconych
psychoanalizie i dwóch powieści. Jego dzieła przełożono na ponad 20 języków. W
roku 2012 został nagrodzony Sigourney Award za wkład w rozwój psychoanalizy.
Spis treści:
- Prawda i zmiana psychiczna - zamiast wprowadzenia
- O trzech rodzajach myślenia: myślenie magiczne, myślenie senne i myślenie
przekształcające
- Lęk przed załamaniem i nieprzeżyte życie
- Intuicyjne wyczuwanie prawdy o teraźniejszości - o artykule "Uwagi na
temat pamięci i pragnienia" Biona
- O stawaniu się psychoanalitykiem
- "Głodomór" Kafki - mroczna ironia "daru" świadomości
- "Biblioteka Babel" Borgesa - życie wokół liter obejmujące wszystko i
nic
- Rozmowa z Thomasem H. Ogdenem