W podręczniku w sposób logiczny i przejrzysty opisano niełatwe zagadnienia
anatomii, fizjologii i patofizjologii, ambulatoryjnej i klinicznej, diagnostyki
neurologicznej, otolaryngologicznej, audiologicznej i radiologicznej układu
równowagi. Wyodrębnione są rozdziały przedstawiające różnice kliniczne między
zawrotami głowy wieku dziecięcego a występującymi u osób w wieku podeszłym.
Ważną, obszerną, napisaną w oparciu o najnowsze piśmiennictwo oraz doświadczenia
własne Autorów część podręcznika stanowią rozdziały poświęcone leczeniu zaburzeń
przedsionkowych. Jest ono wielokierunkowe (transtympanalne, farmakologiczne,
chirurgiczne), a wybór sposobu leczenia zależy w dużej mierze od wyniku
postępowania diagnostycznego. Większość zawrotów głowy i zaburzeń równowagi jest
leczona zachowawczo, głównie farmakologicznie. Szczególnie wartościowe,
zwłaszcza dla lekarzy otochirurgów, są informacje zawarte w rozdziale
omawiającym diagnostykę i terapię zawrotów głowy pochodzenia jatrogennego.
Integralną część terapii zawrotów głowy stanowi rehabilitacja. Poświęcony jest
jej jeden z końcowych rozdziałów monografii. Książkę zamykają dwa rozdziały
omawiające problemy napotykane przez lekarzy wielu specjalności w procesie
orzekania niepełnosprawności w chorobach otoneurologicznych.
Podręcznik Zarys otoneurologii wypełnia znaczącą lukę na polskim rynku
wydawniczym dotyczącą opracowań poruszających wszechstronne problemy związane z
zaburzeniami przedsionkowymi. Stanowi ważne źródło informacji zarówno dla
lekarzy otolaryngologów, neurologów, audiologów, foniatrów, jak i lekarzy
rodzinnych, radiologów oraz rehabilitantów. Skierowany jest także do przyszłych
adeptów sztuki lekarskiej - studentów wydziałów medycznych polskich
uniwersytetów.